तालुक्यातील दुर्गम भागात यंदाही पाणीटंचाई
लोकप्रतिनिधींकडून फक्त आश्वासने; धरण शेजारील पाडे पाण्यासाठी व्याकुळ
पालघर दर्पण: रमेश पाटील
वाडा: ‘रोज मरे त्याला कोण रडे’ अशी एक म्हण मराठीत प्रचलित आहे. अशीच अवस्था वाडा तालुक्यातील दुर्गम, आदिवासी लोकवस्ती असलेल्या पिण्याच्या पाण्यासाठी धडपडणाऱ्या अनेक पाड्यांतील नागरीकांची झाली आहे. स्वातंत्र्याच्या 73 वर्षात येथील नागरीकांना लोकप्रतिनिधींकडून पिण्याच्या पाण्याच्या सुविधा देण्याची फक्त आश्वासने मिळालेली आहेत. प्रत्यक्षात आश्वासनांची कार्यवाही न झाल्याने येथील नागरीकांना होळीनंतर पाऊस पडे पर्यंत पाण्यासाठी वणवण भटकत रहावे लागत आहे.
वाडा तालुक्यातील अती दुर्गम भाग म्हणून ओळखल्या जाणाऱ्या ओगदा ग्रामपंचायत कार्यक्षेत्रातील दिवेपाडा, सागमाळ, जांभुळपाडा, टोकरेपाडा या पाड्यांतील सातशेहुन अधिक नागरिकांना पिण्याच्या पाण्यासाठी वणवण भटकावे लागत आहे. या चारही पाड्यांपासुन मुंबई शहराला पाणीपुरवठा करणारे मोडकसागर धरण अवघे एक ते दोन किलोमीटर अंतरावर आहे. असे असतानाही स्वातंत्र्याच्या 73 वर्षात येथील आदिवासींना पाण्यासाठी झगडावे लागत आहे. ‘धरण आमच्या उशाला, तरीही कोरड आमच्या घशाला’ असे म्हणण्याची वेळ येथील आदिवासी बांधवांवर आली आहे.
तालुक्यातील तुसे या सदन ग्रामपंचायतीच्या कार्यक्षेत्रात येणारे फणस पाडा, दोडेपाडा येथेही दरवर्षी मार्च अखेरी पासून पिण्याच्या पाण्याची टंचाई सुरु होते. परिसरात दीड ते दोन किलोमीटर अंतरावर पाण्याचा श्रोत नसल्याने या ठिकाणी टॅंकरने पाणी पुरवठा करावा अशी मागणी येथील नागरिकांनी शासन दरबारी वारंवार केली आहे. मात्र आजवर त्यांच्या मागणीची दखल घेतली गेलेली नाही.
वाडा तालुक्याला पाच नद्यांची देणगी असुनही या पाण्याचे नियोजन नसल्याने तालुक्यातील अनेक गाव- खेड्यातील नागरिकांना उन्हाळ्यातील दोन ते तीन महिने तिव्र पाणी टंचाईला सामोरे जावे लागते. वाडा तालुक्यात असलेल्या पाच नद्यांवर मोठ्या प्रमाणात पाणीसाठा राहील असे एकही मोठे धरण नाही. येथील नागरीकांचा पिण्याच्या, सिंचनाचा पाण्याचा प्रश्न सुटावा यासाठी या तालुक्यात असलेल्या पाच नद्यांपैकी कुठेतरी एखादे मोठे धरण व्हावे अशी मागणी अथवा प्रयत्न या तालुक्यातील एकाही लोकप्रतिनिधींनी आजवर केलेले नाहीत. त्यामुळे प्रशासनाइतकेच येथील पाणी टंचाईला लोकप्रतीनीधीही तेवढेच जबाबदार असल्याचे बोलले जात आहे.
वाडा तालक्यातील भुमीपुत्र असलेले दामोदर शिंगडा हे 25 वर्षे खासदार होते, ल.का. दुमाडा हे पाच वर्ष खासदार होते, शंकर आबा गोवारी हे दहा वर्ष आमदार होते. तर या जिल्ह्याचे तत्कालीन पालक मंत्री विष्णु सवरा हे 30 वर्षे आमदार होते. यामधील सहा वर्षे ते आदिवासी विकास मंत्री पदावर राहिलेले होते. सद्या वाडा तालुक्याला दौलत दरोडा, सुनिल भुसारा, शांताराम मोरे असे तीन आमदार असताना देखील या तालुक्यातील विविध गावांमधील हजारो महिलांना हंडाभर पाण्यासाठी वणवण भटकावे लागत असेल तर यासारखे दुर्दैव ते कोणते असा सवाल येथील आदिवासी उपस्थित करु लागले आहेत.
◾वाडा तालुक्यात सरासरी पर्जन्यवृष्टीचे प्रमाण 2500 ते 3000 मिलीमीटर इतके आहे. मोठ्या प्रमाणात पडणाऱ्या पावसाचे पाणी आडवण्यासाठी तालुक्यात एकही धरण नाही. या तालुक्यात धरण व्हावे असा प्रयत्नही या तालुक्यातील लोकप्रतिनिधी, राजकीय पुढा-यांनी आजवर केलेला नाही. तालुक्यात प्रस्तावित असलेली गारगाई व पिंजाळ ही दोन्ही धरणे मुंबईतील नागरिकांची तहान भागवणार आहेत.
◾पिण्याच्या पाण्यासाठी येथील महिलांना रात्रंदिवस भटकंती करावी लागत असल्याने त्यांचा रोजगार बुडत आहे. असे ओगदा ग्रामपंचायतीचे माजी सरपंच गणपत थोडे यांनी सांगितले.
◾पाणी टंचाई असलेल्या ओगदा व तुसे परिसरातील काही पाड्यातील नागरिकांची टॅंकर मागणी आलेली आहे. लवकरच येथे टॅकरने पाणीपुरवठा केला जाईल.
–विनोद गुजर, पाणीपुरवठा विभाग, पंचायत समिती वाडा
